Piloot Pieter was net geland na een lange vlucht over de bergen en oceanen. Hij voelde zich altijd gelukkig wanneer hij weer veilig op moeder aarde stond. Vandaag was hij echter moe en moest dringend een cadeau kopen voor de verjaardag van zijn nichtje, Lotte. Terwijl hij langs de etalages van diverse winkels struinde, zag hij plotseling een oude antiekwinkel met een betoverend uithangbord: Sprookjesachtige Schatten.
-De perfecte plek om een uniek cadeau te vinden, dacht Pieter bij zichzelf en stapte nieuwsgierig naar binnen.
Binnen was het alsof hij een andere wereld binnenstapte. De winkel was gevuld met glinsterende juwelen, prachtige porseleinen poppen, en exotische voorwerpen uit alle windstreken. Maar het meest opvallende was een eenvoudige, doch intrigerende lamp op een houten tafel in het midden van de winkel.
Pieter liep naar de lamp toe en bekeek het van dichtbij. Het was een oude, bronzen olielamp, bedekt met ingewikkelde gravures van sterren en manen.
-Goedenavond, mijn beste, klonk een vriendelijke stem plotseling achter hem.
Pieter draaide zich om en zag een ooievaar met een hoed en een kleine bril op zijn lange snavel. Hij knipperde verbaasd met zijn ogen. Een pratende ooievaar in een winkel? Dat was nieuw.
-Mag ik u helpen? vroeg de ooievaar hoffelijk.
-Oh, eh… ja, graag, stotterde Pieter. -Ik ben op zoek naar een cadeau voor mijn nichtje, Lotte. Ze is morgen jarig.
De ooievaar knikte begripvol en keek naar de lamp die Pieter in zijn handen hield.
-Ah, u heeft een excellente keuze gemaakt, alwetende lampen zijn altijd een schot in de roos! zei hij geheimzinnig.
Pieter keek verbaasd.
-Alwetende lampen?
-Ja, deze lamp is niet zomaar een gewone lamp. Ze heeft het vermogen om je te helpen met elke vraag die je haar stelt, maar wees gewaarschuwd want het is niet zonder gevaar.
Pieter was geïntrigeerd. Een lamp die je vragen kon beantwoorden? Dat zou zeker een speciaal cadeau zijn voor zijn ontdekkingslustige nichtje.
-Gedurende slechts drie dagen zal de lamp geen enkele vraag onbeantwoord laten, vervolgde de ooievaar. -Daarna keert ze terug naar haar normale staat. Maar denk goed na voordat u een vraag stelt, want soms zijn de antwoorden niet wat je hoopt te horen.
Pieter besloot de lamp te kopen, ondanks de waarschuwing. De ooievaar verpakte de lamp zorgvuldig in geschenkpapier met zilveren sterren en manen en overhandigde het aan Pieter.
-Ik wens u, of beter gezegd uw nichtje, veel wijsheid toe, klonk het vriendelijk. Pieter glimlachte en bedankte de mysterieuze ooievaar, waarna hij de winkel verliet.
De volgende dag gaf Pieter het cadeau aan Lotte, die dolblij was. Ze kon haar ogen niet geloven toen ze hoorde wat de ooievaar had verteld over de lamp.
-Maar oom Pieter, denk je echt dat het waar is? vroeg ze aarzelend.
-Wie weet, Lotte. Misschien moeten we het gewoon proberen, antwoordde hij met een knipoog.
Lotte was heel nieuwsgierig en kon bijna niet wachten om haar eerste vraag te stellen. Ze dacht aandachtig na en vroeg vervolgens aan de lamp:
-Lamp, kun je me vertellen waar mijn verdwenen teddybeer is?
De lamp begon zachtjes te gloeien en een warme, vriendelijke stem sprak:
-Je teddybeer ligt onder je bed, links bij het voeteneind.
Lotte rende naar haar kamer en vond haar teddybeer precies daar waar de lamp had aangegeven. Haar ogen glinsterden van blijdschap en verwondering.
-Ik kan het niet geloven, het werkt echt! riep ze enthousiast.
Drie dagen lang stelden Lotte en Pieter allerlei vragen aan de lamp. De lamp gaf steeds nauwkeurige antwoorden, maar op de laatste dag gebeurde er iets ongewoons. Lotte stelde een vraag die hen beiden in een groot avontuur zou storten.
-Lamp, kun je me vertellen wat het grootste mysterie is dat je kent?
Deze keer begon de lamp harder te gloeien en de stem klonk somber en diep:
-Het grootste mysterie is de legendarische lichtgevende ooievaar die over de landschappen waakt. Deze ooievaar houdt een eeuwenoud geheim verborgen dat slechts de meest dappere ontdekkingsreizigers kunnen ontrafelen. Volg de sterren en het maanlicht om het te vinden.
Pieter en Lotte keken elkaar verbaasd aan. Zou de lamp het hebben over de ooievaar die zij in de winkel hadden ontmoet? Zonder verder aarzelen, besloten ze de aanwijzing te volgen.
Zij vertrokken midden in de nacht, bewapend met een zaklamp en een verrekijker. Ze volgden de sterren en het maanlicht, net zoals de lamp had voorgesteld. Het leidde hen naar een afgelegen weiland waar zij een geheimzinnige gloed zagen. En daar, midden in het weiland, stond de lichtgevende ooievaar.
-Welkom, dappere ontdekkingsreizigers, sprak de ooievaar. -Ik zie dat de lamp jullie hierheen heeft geleid.
-Dus het was allemaal echt? vroeg Pieter verbaasd.
De ooievaar knikte.
-Maar dit is nog slechts het begin. Het geheim dat ik bewaar, is een kaart naar een verborgen schat. Alleen degenen met zuivere harten kunnen de schat vinden en de wereld een stukje mooier maken.
Hij overhandigde hen een oude, versleten kaart. Pieter en Lotte keken naar de kaart en zagen dat het hen naar een verre, onbekende plek leidde.
-We zullen de taak met eer aanvangen, beloofde Lotte plechtig.
-Mogen jullie altijd geleid worden door sterren en manen, fluisterde de ooievaar, voordat hij met een elegante vleugelslag opsteeg en uit het zicht verdween.
Pieter en Lotte hielden de kaart stevig vast en wisten dat hun avontuur nog maar net was begonnen. Ze waren vastbesloten om de verborgen schat te vinden en hun wereld te verrijken met de kennis en wijsheid die ze onderweg zouden verzamelen.
