Bir kasabanın eteklerinde, yüksek ve görkemli bir dağın yanı başında, yaşlı ama genç ruhlu bir büyükanne yaşarmış. Bu büyükanne, herkese Nene Meral diye hitap edilir, dağların ve vadilerin sırrını bilir, kuşların diliyle konuşurmuş. Ancak bir gün, evinin tavan arasında, tozlu kutular arasında gezinirken, eskiden torunlarına oyuncak olarak aldığı sihirli bir uzaktan kumanda bulmuş. Bu kumanda, sıra dışı ve bir o kadar gizemli bir nesneymiş; sadece televizyonları değil, zamanı ve mekanı da kontrol edebilir bir güce sahipmiş.
Bu keşfinden heyecan duyan Nene Meral, uzaktan kumandayı cebine koyup, uzun zamandır ziyaret etmediği dağın doruklarına doğru bir yolculuğa çıkmaya karar vermiş. Her adımında, kuşların şarkıları ve rüzgarın hışırtıları eşlik etmiş ona.
— Ah, ne güzel bir gün, diye mırıldanmış kendi kendine, mavi gökyüzüne ve güneşin altındaki parıldayan yapraklara bakarken.
Yolculuğu sırasında, dağın dik bir yamacında, dikkat çekici bir figürle karşılaşmış. Bu, yörenin cesur cankurtaranı Ahmet'miş. Ahmet, engebeli patikalarda, dağcıların ve yürüyüşçülerin güven içinde olmalarını sağlayan, her zaman yardıma hazır bir gençmiş.
— Merhaba, Nene Meral, ne iyi ettiniz de geldiniz, diye Ahmet coşkuyla selam vermiş. — Bu yolda sizin gibi bir bilgeye rastlamak ne büyük şans!
Nene Meral gülümsemiş ve cebinden uzaktan kumandayı çıkarıp Ahmet'e göstermiş.
— Bak, bu çok özel bir uzaktan kumanda, dedi. — Ancak ne işe yaradığını henüz çözemedim.
Ahmet, merakla uzaktan kumandayı incelemeye başlamış. Birkaç düğmeye basınca, etrafları sislerle kaplanmış, bir anda kendilerini dağın çok daha yüksek bir noktasında bulmuşlar. Şaşırmışlar ama aynı zamanda bu maceranın da tadını çıkarıyorlarmış.
— Vay canına, bu gerçekten sihirli bir aygıt, diye haykırmış Ahmet. — Ama dikkatli olmalıyız, sonu nereye varır bilemeyiz.
Nene Meral ve Ahmet, küçük bir göletin etrafında yürümeye başlamışlar. Göletin suları, gizemli bir şekilde parlıyor ve içinde yüzlerce renkli balık oynaşıyormuş. Ancak bu büyüleyici manzaranın ardından, bir problemle karşılaşmışlar; uzaktan kumandanın düğmelerinden biri kaybolmuş.
— Şimdi ne yapacağız, diye endişelenmiş Ahmet. — Düğmesiz nasıl geri dönebiliriz?
Nene Meral, sakin bir şekilde düşünmeye başlamış. Sonunda, cebinden bir şey çıkarmış; torunlarından birinin marangozhanede yaptığı minik bir ahşap parçasıymış.
— Belki bu işimize yarar, diyerek, ahşap parçayı kayıp düğmenin yerine yerleştirmiş ve nazikçe basmış.
Ve işte o mucize an; dağın büyüleyici manzaraları arasında, hayallerinin ötesinde bir macera yaşayan iki kahraman, yeniden Nene Meral'in evinin önündeki sakin ve tanıdık yola dönmüşler.
— Bunu hep hatırlayacağım, diye gülümsemiş Ahmet. — Ve elbette, sizin bilgeliğiniz ve bu sihirli uzaktan kumandanın gücü sayesinde.
Nene Meral ise, uzaktan kumandayı bir yere kaldırmış, belki bir gün, başka bir macera için tekrar kullanılmak üzere.
Yolculuklarının sonunda, her ikisi de, hayatın kendisinin büyük bir serüven olduğunu ve bazen en beklenmedik şeylerin bile mucizelere yol açabildiğini öğrenmişler. Ve daha da önemlisi, geçmişin bilgileri ile günümüzün keşiflerinin birleştiği bu macerada, gerçek bir dostluk kurmuşlar.
