Güneş kızgın bir şekilde denizi ısıtırken, Köpükler Koyu'nda yaşayan renkli kabuklu bir yengeç olan Cango, sahilde sakin sakin yürüyordu. Cango, deniz yıldızlarıyla futbol oynamayı çok severdi. Ancak bu sabah, günlerdir ağrıyan dişini düşünmekten başka bir şeye konsantre olamıyordu. Onun için özel olarak yapılmış minik bir futbol topu her zaman yanındaydı ama bugün oyun oynamak için canı hiç sıkılmıyordu.
— Ah, bu diş beni öldürecek, diye mırıldandı Cango kendine.
Tam o sırada, Cango'nun dikkatini çeken garip bir figür belirdi. Güneşin altında parlayan siyah bir pelerin, ve pelerinin altında kırmızı gözleriyle sırıtan bir vampir! Bu vampir, diğerlerinden farklıydı çünkü dişleri olmadı. Evet, yanlış okumadınız, bu vampirin ağzında hiç diş yoktu!
— Merhaba, adım Vigo. Pardon rahatsız ediyorum ama burası Köpükler Koyu'nun dişçisine nasıl gidiliyor?
Cango, bu duruma çok şaşırmıştı ama bir o kadar da meraklıydı.
— Evet, dişçi Bay Dokto'nun yeri buraya yakın. Ama niye bir vampir dişçiye ihtiyaç duyar ki?
Vigo, hüzünlü bir şekilde gülümsedi.
— Çünkü ben biraz talihsizim dostum. Bir gece avlanırken, bir futbol topuna çarpmış ve tüm dişlerimi kaybetmişim. Her şey o günden beri değişti.
Cango, bu hikaye karşısında hem şaşırmış hem de üzülmüştü.
— Uzun zamandır işitmediğim en tuhaf hikaye bu olmalı! Gel, sana dişçinin yolunu göstereyim. Benim de bir diş sorunum var; belki beraber gideriz.
Vigo sevinçle kabul etti ve birlikte yola çıktılar. Dişçi Bay Dokto'nun kliniği, Köpükler Koyu'nun en renkli mercan bloğunun içindeydi. Kliniğin kapısına vardıklarında, Cango'nun futbol topunu gören Vigo, oynamayı özlediğini dile getirdi.
— Merak etme, dişçiden sonra denize döner oynarız, dedi Cango gülümseyerek.
İkili, kliniğe girdiğinde bir sürprizle karşılaştı. Dişçi Bay Dokto, aslında çok yetenekli bir deniz sihirbazıydı! O, Vigo'nun ve Cango'nun diş sorunlarını çözebileceğini söyledi.
Tedavi boyunca, Bay Dokto, Vigo'ya özel olarak yapılmış parlak ve güçlü vampir dişleri ve Cango'ya da ağrıyan dişinin yerine parlak bir inci diş yerleştirdi. İşlemler sırasında odanın içi, sihirli tozlar ve renkli ışıklarla doluydu. Her şey bittiğinde, Vigo ve Cango, aynaya baktıklarında gördükleri manzara karşısında büyülenmişlerdi.
— Bu harika! Artık hem avlanabilir hem de futbol oynayabilirim! dedi Vigo, mutluluktan havalara uçarken.
Cango ise kendi yansımasına bakarken,
— Öyle görünüyor ki, dişler yalnızca yemek yemek için değil, aynı zamanda güzel bir gülüş için de önemliymiş, dedi neşeyle.
Tedavilerinin ardından, Vigo ve Cango, Bay Dokto'ya minnettarlıklarını dile getirdiler ve kliniğin dışına çıktılar. Güneş batmak üzereyken, sahildeki deniz yıldızlarına doğru yürüdüler ve Cango'nun futbol topuyla oynamaya başladılar. İkili, birbirlerine karşı oynarken, gülmekten ve eğlenmekten başka bir şey düşünmüyorlardı.
Bu macera, Köpükler Koyu'nda unutulmaz bir dostluğun başlangıcıydı. Vigo ve Cango, farklı dünyalardan gelmelerine rağmen, birbirlerini anlayabilen ve destekleyebilen gerçek arkadaşlar oldular. Ve elbette, futbol oynamak her zaman onları bir araya getiren bir tutku olacaktı.
