Gece karanlığı çökmüşken, sessiz bir çatı katında dikkatle ilerleyen ninja, etrafı gözleriyle tarıyordu. Bu özel görevin her bir adımını özenle planlamıştı. İpucu avcılığı yeteneklerine hayran olduğu bir geceydi. Çatı katının köhne ve yüksek tavanıyla çevrili olduğu dar koridorda, her adımı yankılanmadan önce etrafı dikkatlice inceliyordu.
Çatı katının solgun ışıkları arasında gizemine daha da korku ekleyen gölgeler doğuyordu. Her köşe bucağı arayarak, parşömene benzeyen eski bir kağıt parçasının saklı olduğunu biliyordu. Bu haritanın onları gizli bir hazineye götüreceğini duymuştu.
— Ah, işte buradasın! dedi ninja, minik bir çatlama sesini takip ederek.
Eski sandığın kapağını dikkatlice açarak içindeki gizemli haritayı çıkardı. Haritayı açtığında, ona bir kaydırak işareti gözüktü. Fakat bu kaydırak bir oyun parkında olan tür değildi; gizli bir geçidi simgeliyordu. Haritanın kenarındaki küçük notu okudu:
— Kaydıraktan geç, hazinenin peşinden git.
Ninja, heyecanla haritayı sararak yoluna devam etti. Çatı katının loş ışıkları altında ilerlerken kaydırakla karşılaştı. Bu kaydırak, bir çocuk oyun parkındaki gibi parlak olmasa da daha heyecan verici görünüyordu. Doğal ışık bu alanın büyüsünü arttırırken, kaydırağın başında durarak içinden derin bir nefes aldı ve kendini kaydıraktan aşağıya bıraktı.
Kaydırağın sonuna vardığında, kendisini bambaşka bir dünyada buldu. Kaydırak, onu büyülü bir bahçeye çıkarmıştı. Rengarenk çiçekler, parlak yeşil çimenler ve cıvıl cıvıl kuş sesleri ile kaplı bu bahçe, insana büyük bir huzur veriyordu.
Bahçenin ortasında, parlak taşlarla kaplı bir heykelin yanında duran yaşlı bir bilge duruyordu. Bilgenin elinde bir asa ve yüzünde her şeyi bilen bir ifadenin izi vardı. Bunun tesadüfi olmadığını anlamıştı ninja.
— Hoş geldin cesur ninja, dedi yaşlı bilge.
— Hazineyi bulmak için geldim, dedi ninja kararlılıkla.
— Hazineyi bulmak için üç bilmeceyi çözmen gerekiyor. İlk bilmece: Her sabah uyandığında beni karşında bulursun. Bazen erkenden, bazen ise geçe kadar gelir, ama akşam olduğunda her daim giderim. Nedir bu?
İkinci ve üçüncü bilmeceyi sormadan önce dinç ama sakin bir bekleyişe geçti. Ninja düşündü, düşündü ve sonunda cevabını buldu:
— Güneş, dedi güvenle.
Bilge tebessüm ederek başını salladı. İlk bilmecenin cevabını doğru bulan ninja, dikkatle dinlemeye devam etti:
— İşte ikinci bilmece: Su verirsen yaşarım, yemek vermezsen biterim. Ama fazla su verirsen beni soldurabilirsin. Nedir ben?
Ninja biraz daha düşünerek, bahçedeki çiçeklere baktı ve hemen hatırladı:
— Çiçek, dedi güvenle.
Bilge tekrar gülümseyerek başını salladı. Üçüncü ve son bilmeceyi sormak üzere hazırlığını tamamladı:
— Son bilmece: Görünmez ellerle tutsan bile, asla yakalayamazsın. Nedir bu?
Bu bilmece, önceki ikisinden daha karmaşıktı. Ninja, etrafındaki her şeyden ilham alarak cevap aradı. Nihayetinde, aklına beklenmedik bir çözüm geldi:
— Zaman, dedi kararlı bir şekilde.
Bilge, hazineye layık olduğunu belirten son onayını verdi:
— Üç bilmeceyi de doğru bildin cesur ninja. Şimdi hazineni alabilirsin.
Yaşlı bilge, asası ile toprağa dokundu ve yer altındaki gizli bir kapı açıldı. Ninja, kalbinde büyük bir heyecanla kapıdan içeri girdi. Bu kapı, sayısız altın ve kıymetli taşlarla dolu bir odaya açılıyordu. Ancak asıl hazine, odanın ortasındaki küçük bir kutuda saklıydı.
Kutuyu açtığında, içinde bir parşömen ve özel bir anahtar buldu. Parşömenin üzerinde şunlar yazıyordu:
— Bu anahtar, yalnızca gerçek ninjaların kalbindeki cesareti ve dürüstlüğü ortaya çıkarır.
Ninja, hak ettiği bu ödülle yavaşça geri dönerken, bilgeye teşekkür etti. Bilge de onu nazikçe uğurladı. Zor görevini başaran ninja, çatı katındaki görevini de tamamlamış olmanın haklı gururunu yaşadı. Gelecekteki maceralarında bu özel anahtarı kullanmak için sabırsızlanıyordu.
